حکمرانی خوب : اکولوژیی متعادل

حکمرانی خوب از جمله مباحث مطرح در زمینه توسعه کشورهاست . در دو دهه اخیر پژوهشگران و اندیشمندان اقتصادی ،سیاسی و اجتماعی روایت های گوناگونی از حکمر انی خوب بدست داده اند .هر یک از این رهیافت ها حکمرانی خوب را با ابعادو ویژگیهای خاصی تعریف نموده اند .مقاله پیش رو سعی دارد ضمن مروری کوتاه بر ادبیات موضوع ، با جمع بندی تعاریف حکمرانی و با نگاهی تازه به بازخوانی اینمقوله پرداخته و الگویی نوین از حکمرانی خوب ارائه نماید . در این راستا با بهره گیری از دو مفهوم "اکولوژی " و "تصمیم گیری" ،سه ویژگی اصلی حکمرانی خوب یعنی" کارایی " ، " اثربخشی" و " تعادل اکولوژیک" مطرح می گردد .از نگاه این مقاله حکمرانی یک مفهوم چند وجهی است که شامل تمام جنبه های اعمال اقتدار می شود به همین دلیل هریک از ابعاد کارایی و اثربخشی به مولفه هایی در حوزه های اداری ، اقتصادی ، سیاسی و اجتماعی تقسیم شده است که نمایانگرتاکید این مقاله بر چند وجهی بودن حکمرانی است . برای هریک از حوزه ها ؛ ویژگیها و شاخص هایی ارائه می شود. پس از آنبا ترسیم نمودار دو بعدی تعادل کارایی و اثربخشی و طرح موضوع انواع تعادل در بافت اکولوژی کشورها، ضمن طبقه بندی آنهابر اساس نمودار فوق به بررسی وضعیت حکمرانی در چهار حالت مختلف بر روی نمودار مبادرت خواهد شد و در نهایت باعنایت به جایگاه متفاوت حکمرانی ها ن سبت به خط تعادل ، استراتژی هایی جهت برقراری موازنه بین دو بعد مذکور پیشنهادمی گردد.این مقاله حکمرانی خوب را نتیجه برقراری تعادل بین دو بعد کارایی و اثربخشی و توام با آن افزایش مستمر هر دو بعد وحرکت به سمت سطوح بالاتر خط تعادل می داند.به سخن دیگر توسعه حاصل تعادل و روند افزایشی کارایی و اثربخشی است .